Τουρκία: Μετεξέλιξη σε προσωποπαγές καθεστώς με αντιδυτικό πρόσημο
Πριν ένα χρόνο τέτοιες ημέρες, η ίδια συμμαχία του καθεστώτος Ερντογάν με τους Γκρίζους Λύκους είχε αποσπάσει οριακή νίκη στο δημοψήφισμα για την έγκριση του νέου Συντάγματος που μετέτρεψε την Τουρκία σε προεδρική δημοκρατία με υπερεξουσίες στον ανώτατο άρχοντα. Αν ληφθεί υπόψη και το γεγονός ότι είχε πραγματοποιηθεί μαζική νοθεία ειδικά στις κουρδικές περιοχές, είναι σαφές πως η πολιτική φθορά του Τούρκου προέδρου ήταν σημαντική.
Εάν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις, ο Τούρκος πρόεδρος, έχοντας πάντα την υποστήριξη του Μπαχτσελί, μάλλον θα εκλεγεί. Προφανώς, θα κάνει τα πάντα για να συμβεί αυτό και να αναγορευθεί και τυπικά σε νεοσουλτάνο. Στήνει κάλπες τον Ιούνιο, επειδή η συγκυρία είναι ευνοϊκή γι’ αυτόν.
Με την τουρκική οικονομία να κλυδωνίζεται δεν έχει κανένα λόγο να το διακινδυνεύσει. Πολύ περισσότερο που σήμερα ελέγχει σχεδόν απολύτως τους κρατικούς μηχανισμούς και οι εκλογές θα διεξαχθούν σε καθεστώς εκτάκτου ανάγκης.
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ειδικά στις κουρδικές περιοχές πιθανότατα θα επαναληφθεί το φαινόμενο της εκτεταμένης νοθείας. Οι Κούρδοι είναι ο εύκολος στόχος, επειδή τα όσα γίνονται εναντίον τους καλύπτονται από την εθνική σκοπιμότητα, που εμποδίζει την κεμαλική αντιπολίτευση, η οποία παλαιότερα έχει κάνει εκεί τα δικά της όργια, να διαμαρτυρηθεί.
Η ενισχυμένη σήμερα (δημοσκοπικά) επιρροή του Ερντογάν σε σύγκριση με τις ημέρες του δημοψηφίσματος πριν ένα χρόνο οφείλεται αναμφιβόλως στην κατάληψη του Αφρίν. Εισπράττει πολιτικά-εκλογικά την εθνικιστική ευφορία που έχει προκαλέσει στην τουρκική κοινή γνώμη το γεγονός ότι ο τουρκικός στρατός έχει θέσει υπό τον έλεγχό του τη βορειοδυτική Συρία και δεν δείχνει καμία πρόθεση να αποσυρθεί.
Προϋποθέσεις για προσάρτηση
Στην πραγματικότητα, η Άγκυρα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μελλοντική προσάρτηση, εάν, βεβαίως, της το επιτρέψουν οι συνθήκες. Προς το παρόν, πάντως διορίζει δημάρχους και νομάρχες και δημιουργεί τουρκικές κρατικές δομές στις κατεχόμενες συριακές περιοχές. Θέλει να επαναλάβει το προηγούμενο της δεκαετίας του 1930, όταν είχε προσαρτήσει τη συριακή επαρχία της Αλεξανδρέττας.
Ο Ερντογάν κλείνει το μάτι στον μέσο Τούρκο ψηφοφόρο για να του πει χωρίς λόγια ότι επί των ημερών του η Τουρκία θα κερδίσει εδάφη. Και μάλιστα κόντρα στη Δύση, η οποία –σύμφωνα με την προπαγάνδα του καθεστώτος– μεθοδεύει την αποσταθεροποίηση και τελικώς τον ακρωτηριασμό της Τουρκίας, με όπλο το κουρδικό χαρτί.
Ο Ερντογάν παραμένει πιστός στο σχέδιό του το 2023 η Τουρκία να έχει εδραιωθεί ως μεγάλη δύναμη. Για να αναδειχθεί, μάλιστα ο ίδιος σε εθνικό ηγέτη δεν αρκούν η εκτεταμένη καταστολή και οι μαζικές εκκαθαρίσεις των κρατικών μηχανισμών από το κίνημα Γκιουλέν, επί της ουσίας από τα δυτικά δίκτυα επιρροής. Χρειάζεται και ένα ιδεολογικό όχημα.
Για να συσπειρώσει γύρω του την κρατική γραφειοκρατία και κυρίως τους στρατιωτικούς, οι οποίοι έχουν δεχθεί ισχυρό πλήγμα, ο Τούρκος πρόεδρος παίζει δυνατά το χαρτί του εθνικισμού-επεκτατισμού. Αυτό, άλλωστε, είναι ο πυρήνας της τουρκικής κρατικής ιδεολογίας και ως εκ τούτου ο κοινός παρονομαστής του τουρκικού πολιτικού συστήματος. ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια: